توریسم در استانبول بیشتر رونق دارد یا جزیره قشم؟!

به گزارش پارسینه، ناصر ذاکری، مدیر پیشین بازرگانی منطقه آزاد قشم و کارشناس ارشد برنامه ریزی و توسعه گفت: «ایده پیشنهادی به لحاظ اجرایی مشکلی ندارد. این ظرفیت به لحاظ شرایط آب و هوایی و امکانات طبیعی وجود دارد که سواحل مکران را توسعه دهیم. برای مثال آب و هوای شهرستان چابهار، تقریبا معادل فلوریدای ایالات متحده است؛ بنابراین می‌تواند یک مرکز گردشگری خوش آب و هوا و جذاب برای تعطیلات زمستانی باشد؛ بنابراین ما هیچگونه کم و کسری در این زمینه نداریم و به عبارتی، شرایط بسیار مطلوبی را داریم. اما برای این که این ایده تبدیل به یک دارایی قابل استفاده شود، سرمایه گذاری عظیمی لازم داریم.

وی افزود: این ایده را نمی‌توان با ارقام کوچک انجام داد و نیاز به سرمایه‌ای بزرگ دارد. هیچوقت دولت هزینه اولیه‌ای را که باید پرداخت می‌کرد، پرداخت نکرده است. برای مثال، وقتی منطقه آزاد «جبل علی» در امارات راه افتاد، دولت ۳۰ میلیارد دلار هزینه کرد، زیرساخت‌ها را آماده کرد و بعد سرمایه گذار را دعوت کرد. هر فردی به این منطقه آمده و شرایط را دیده، تشویق شده که سرمایه گذاری را انجام دهد. وقتی ما در مناطق آزاد شروع به کار کردیم، عملا هیچ آورده‌ای، از سوی دولت اختصاص داده نشد؛ به جز این که زمین‌هایی به مناطق آزاد اختصاص داده شد که بفروشند و با پول آن جاده بسازند.»

وی افزود: «حتی برخی مناطق آزادی که به راه افتاده (بانه، مریوان، قصرشیرین و ...) اینگونه شکل گرفته‌اند که مناطق آزاد قبلی، حامی این مناطق شده‌اند و به لحاظ بودجه‌ای ملزم شده‌اند که تسهیلاتی به این مناطق به عنوان وام اعطا کنند. درواقع دولت عملا حتی یک ریال وارد این جریان نکرده است. ظرفیت‌های عظیمی که برای ما در همه حوزه‌ها وجود دارد، نقدینگی و سرمایه گذاری لازم دارد تا تبدیل به دارایی قابل استفاده‌ای شود که شعار‌هایی که گفته می‌شود، برآورده شود. اوایل دهه ۱۳۵۰، مطالعاتی مثل آمایش سرزمینی در ایران اتفاق افتاده که از سوی خارجی‌ها انجام شده است.

این کارشناس ارشد توسعه در ادامه گفت: «تنها راه موجود برای توسعه سواحل و کارایی این مناطق، استفاده از سرمایه گذاری خارجی و استفاده از منابع و امکاناتی بالاتر از منابع و امکانات خودمان است. با این سرمایه گذاری، چنین هدفی می‌تواند محقق شده و درآمد بالایی هم داشته باشد.

وی گفت:در بحث گردشگری، مسئله این است که کشوری مثل ترکیه، درآمد بالایی دارد. کشور‌هایی مانند اسپانیا، ایتالیا و فرانسه نیز هر یک سهم بالایی از کل گردشگری دارند؛ اما سهم ما به اندازه سود رستوران‌های استانبول هم نیست. به این معنا که ما از سود اقتصاد جهانی در حوزه گردشگری کاملا بیرون رانده شده‌ایم. این در حالیست که هم جاذبه طبیعی و هم جاذبه‌های فرهنگی و تاریخی داریم، اما استفاده نکرده‌ایم. همه این‌ها نیاز به سرمایه گذاری و تعامل با جهان دارند تا بتوانیم از این سفره گسترده‌ای که در حوزه گردشگری وجود دارد، برداشت کنیم. اما عملا هیچ چیز به دست نمی‌آوریم و همه این‌ها به خاطر عدم سرمایه گذاری مناسب است که در کشور ما دیده می‌شود.»